Geschreven door Wouter Pennings – Uitgave: 02 november 2009 13:14 – Bron: Ajaxinside.nl
Reden 1: Bij de jaarlijkse vernedering door Ajax in de Kuip kunnen ze zo ongestoord samen treuren zonder blije gezichten te hoeven zien. De Klassieker is sportief al geen gelijkwaardige wedstrijd meer, dus daarom ook maar alleen thuissupporters op de tribune. Dat het zal schelen in politie-kosten zal iedereen worst wezen.
Maar de belangrijkste reden, reden 2, is dat bij de ook al jaarlijkse totale afslachting in de Amsterdam ArenA ze niet meer vrijwillig te kijk worden gezet. Het was elk jaar natuurlijk dezelfde traditie. Eerst komen ze nog schuimbekkend ‘Hamas, Hamas, Joden aan het gas’ zingend de trein uit, die altijd expres in het zicht van de opwachtende Ajax-fans wordt geparkeerd. Om vervolgens het gepruts van hun mislukte werkvoetballers te moeten aanzien, die worden scheel getikt door de rasvoetballers uit Mokum.
En dan is de vernedering na afloop compleet, doordat die 1.600 mensen uit Rotjeknor nog een tijdje opgesloten zitten in hun vak en door 50.000 winnaars worden uitgejoeld, zonder dat daar kwetsende spreuken tussen zitten. Hoe minder kwetsend, hoe dieper het raakt. Ik gok dat Job Cohen met pijn in zijn hart heeft toegestemd om dit soort taferelen de komende vijf jaar te verbieden, want anders zou het wel een hele hypocriete nepsupporter zijn. Bij een beetje Ajacied staat feestvieren op het Leidseplein op 1, maar op de tweede plaats komt al snel de volmaakte geluksdag wanneer ‘010’ een pak op de broek krijgt in Amsterdam.
En wat had dat mooi kunnen zijn gisteren. Dat ploegje van Mario Been miste weliswaar zijn beste aanvallers, maar het pak slaag was er niet minder om. Nadat beide ploegen iets later dan gepland het veld opkwamen (de laatste klanken van de Ajax Marsch waren allang door de hoekgaten van de ArenA verdwenen, het dak was namelijk dicht) en Vak 410 dus twee keer haar welgemeende en treffende statement moest maken – ‘Een Klassieker zonder kleur’, begeleid door een helemaal wit doek dat over alle hoofden heen ging – kon het verpeste feestje beginnen.
Helaas zit er nog een extra vervelende keerzijde aan het ontbreken van bezoekende supporters. Wanneer de woede zich niet kan richten op een vijand, moet die af en toe gekoeld worden op mensen van Ajax zelf. Of het nou directeur Rik van den Boog was die om vreemde redenen werd uitgefloten bij zijn speech voor Thomas Vermaelen, Marko Pantelic die het ondanks drie assists moest ontgelden of zelfs mede-supporters die met elkaar op de vuist gingen, het is allemaal onnodig.
En dus werd winnen met 5-1 van de absolute aartsrivaal (maar helaas al sinds lang geleden geen directe concurrent meer) niet meer dan een leuk en aardig resultaat waarvoor Ajax verdiend applaus kreeg, maar het beetje ‘extra’s’ ontbrak. Natuurlijk speelde Ajax een heerlijke pot en uiteraard had Feyenoord daar weinig tegenover kunnen stellen, maar het echte genieten na afloop was niet mogelijk. Het uitvak zat wel helemaal vol, maar dan met dagjesmensen in plaats van met haat vervulde Rotjeknorrers. En dan te weten dat dit nog minstens vier jaar zo doorgaat. Dat kan niet anders dan bedacht zijn door mensen met een Feyenoord-hart.
