De wedstrijd gaat van start en na wat scherp afjagen van Kiev vindt Ajax de controle. Het blijkt zo’n dag waarin geen goal mag vallen. De gemiste penalty van Tadic vormt het symbool van de avond. In vergelijking met de uitwedstrijd tegen Dnipro in 2015 is het uitvak ongeveer 4x zo vol. Ook sfeervoller; geholpen door wat harde kern leden worden verschillende nummers ingezet. ‘Daar hoorden zij Engelen zingen’, ’90 minuten lang’, ‘ Amsterdam is poep op de stoep’ en nieuwe varianten als ‘Tadic on fire’ (op Free from desire van Gala). Er hangt een goed sfeertje geholpen door het spel van Ajax zelf. Eigenlijk is er alleen met de katachtige save van Onana een ‘oe’ momentje.
Het aantal kansen neemt toe voor Ajax en er wordt klassiek gevloekt bij de zoveelste misser. Toch komt in de tweede helft steeds meer het besef dat we het binnentrekken. Ajax eindelijk weer in de Champions League. Het slotbeleg van Kiev komt niet, de ploeg lijkt te hebben opgegeven. Ajax had het zwaarder kunnen hebben met wat opportunistisch spel maar Dinamo zit, net zoals de supporters, mat de pot uit. Euforie in het uitvak, de Molukse F-sider tapt wat grappen. ‘Alles wat nog in Amsterdam zit zijn toch maar teletekstsupporters’. Iedereen moet er om lachen. Feit blijft wel dat voor elk individu van het uitvak het een lange tocht is geweest. ‘Ajax on the Champions League’ wordt plagerig ingezet naar de thuisvakken. In alle joligheid wordt zelfs coördinator Henk nog toegezongen. We wachten nog op de spelers die naar het uitvak komen. Het lijkt een normale toegift voor ons als supporters. Het gebeurt niet. De Molukse F-sider is ziedend wanneer er niemand komt en we naar boven moeten. Sterker nog; we worden onnodig beestachtig het uitvak uitgeduwd en geklapt door de ordehandhavers.
(Meer tekst na de foto)
Hij heeft gelijk, het is het minste wat Ajax had kunnen doen na de eerdere malaise. Met een reiservaring van 15 keer Oekraïne durf ik gerust te zeggen dat Ajax cruciale inschattingsfouten heeft gemaakt op organisatorisch vlak omtrent de veiligheid. Het heeft er -mogelijk- toe bijgedragen dat er nu iemand met steekwonden in het ziekenhuis ligt.
Er staan gratis bussen klaar want groepen Dinamo-hooligans staan buiten klaar om te matten. Na 30 minuten stilstaan rijden ze naar hotels en centrale plaatsen. Zo wordt het leed rond supportersgeweld niet nog groter. Ik besluit wat Ajax supporters naar Nyvky Metro Station te helpen door ze het metrosysteem uit te leggen voor de laatst rijdende metro. Alles beter dan dat ze een risicovolle wandeltocht of dure taxirit moeten ondernemen.
Via Kostya krijg ik nog de groeten van Farid en Nazim, Azerbaijaanse Ajacieden die ik uit het oog verloren was met de loop der tijd. Nicolai de Wit Rus heeft inmiddels al de nachttrein naar Minsk genomen. Zelf neem ik in de supportersbus afscheid van Kostya. Onze Ajaxpaden kruisten 12 jaar geleden. Beiden erkennen we dat de Ajaxpassie inmiddels anders is als toen, maar dat de Ajaxmicrobe nooit zal verdwijnen.
Tekst en foto’s door/van Pushkin. Eerdere delen: [Pushkin] The road to Kiev, [Pushkin] The road to Kiev II: Onder de dekking van de nacht, [Pushkin] KIEV Matchday Deel 1 en [Pushkin] KIEV Matchday Deel 2.
Forum: Ajax: Seizoen 2017/18 (Lid worden? Klik hier!)
