Het werd door sommigen onmogelijk geacht maar dan staan we dan toch; in de laatste voorronde voor de Champions League. Kleine euforie, en al snel besluiten A. en ik om ons opnieuw naar Kiev te vervoegen. Ons laatste uitavontuur tegen Dnipropetrovsk smaakte naar meer. De joligheid die ontstaat laat zich nog het best vergelijken met een oude Centraal Beheer reclame; we’re going to Diiiinnaaaaaaaaaammmooooo.
Al snel wordt het weer serieus. Het waren hooligans van Dinamo Kiev die in de metro en andere plaatsen huishielden tegen het bescheiden plukje uit-fans van Ajax. We willen onder geen beding in het thuisvak dus zijn uitkaartjes essentieel. Ajax.nl en Ajaxfancare zorgen voor ruis op de lijn. Nog steeds geen kaartje, maar met wat scherpte moet het goed komen.
Ik besluit zelf de route alvast uit te stippelen, Eindhoven-Airport – Debrecen (Hongarije) – Uzhorod (Oekraïne) – Lviv (Oekraïne) – Kiev. De verklaring ligt in het goedkope kaartje naar Debrecen (13 euro). Debrecen is een van de weinige plaatsen waar ze het sneller over PSV dan Ajax hebben, al heeft dat vooral met Balasz Dszudszak te maken. Na een budget overnachting in Hongarije op wat zich nog best laat beschrijven als een geitenboerderij kom ik eindelijk in Oekraïne aan. De grensovergang Zahony-Chop betekent de facto dat al je bagage minutieus wordt onderzocht. De douanier van dienst moet toch even een opmerking over mijn ingepakte shirt maken. “Ahhh Ajax Harasho Cloeb, Cruijff…Van Basten…”
Uzhorod is een slaperig stadje aan de Karpaten waar ik me het beste vermaak in het lokale buitenzwembad. De 34 graden nodigt er helemaal voor uit. De eerste halve liters van de trip kosten aan het barretje omgerekend 73 cent. Ik trek wat baantjes, aanschouw de Oekraïense schonen en poker wat online waarmee ik meteen mijn bierrekening terugverdien. Ongevraagd gaat een platinablonde deerne aan mijn tafeltje zitten omdat er nergens anders plek was. Wat echter mijn aandacht trekt is niet haar knappe verschijning maar haar rugzak. Daar staat toch echt een Ajaxlogo op. Ze blijkt Enniko te heten, tot de lokale Hongaarse minderheid te behoren, en de rugzak is van haar broer. Van hem hoor ik later dat hij het ding gewoon op de markt heeft gekocht. In de jaren ’90 dumpte Ajax ooit een hele partij Ajax-sokken bij de Zeeman. Zou Ajax hier hetzelfde gedaan hebben met rugzakken? Maar al snel moet ik concluderen dat het een nepper is. Toch moet ik er wel om lachen, zolang we nog nagemaakt worden doen er nog toe.
Na een slaaptrein die geen slaaptrein bleek te zijn is er de aankomst in Lviv. Lviv waar voldoende Dinamo-fans wonen omdat het eigen Karpaty en FK niet echt tot de verbeelding spreken. Het Oekraïens voetbal is in crisis door een gekelderde munt, failliete clubs en gevluchte Krimelftallen. Dnepr Dnipropetrovsk is in al dat oproer ter ziele gegaan en dus wordt er nog meer verwacht van Shaktar en Dinamo die de banier van het lokale voetbal moeten dragen. Toch leeft de sport als nooit te voren en wordt het hier fanatiek beleefd. Ik hoop woensdag in de lokale voetbalbars de sfeer te kunnen peilen over ons aller Ajax. (met een overwinning uiteraard).
Tekst en foto’s door/van Pushkin.
Forum: Ajax: Seizoen 2017/18 (Lid worden? Klik hier!)
