Een wedstrijd na een kampioensfeest is natuurlijk altijd een verplicht nummertje. Wie echter denkt dat Ajax de drie punten cadeau zou doen aan Groningen, is waarschijnlijk niet op de hoogte van het karakter van De Boer; altijd willen winnen! Groningen kon zich dus op gaan maken voor een heet middagje in de eigen Euroborg.
Vooraf was er al een hoop te doen over een mogelijke erehaag. Mij persoonlijk lijkt het een mooie traditie om in Nederland in te voeren, die dan overgenomen zou zijn vanuit Engeland. Een erehaag bleef echter uit, omdat meneer Nijland het in de broek deed voor de reactie van de eigen supporters. Wel overhandigde Maaskant aan De Boer een bos bloemen. Ontroerend hoor. Het was wat dat betreft net de wedstrijd op zich; liever niet, maar als het dan echt moet.
Zo gezegd, zo gedaan. Ajax etaleerde in Groningen weer het positiespel waar de voltallige eredivisie nog geregeld wakker van zal schrikken. Soeverein en op geen enkel moment in de problemen. Het slippertje van Blind schrijven we toe aan het feestje van vorige week. Een wake-up-call voor de speler van het seizoen. Groningen kwam er niet aan te pas en fluitconcerten waren er dan ook al in de eerste helft te horen. Lindgren liet zijn frustratie nog even de vrije loop met een vliegende teckel en mag van geluk spreken dat Wiedemeijer niet helemaal bij de les was en slechts geel gaf. Donkerrood zou nog een understatement geweest zijn!
Alsof dit de soevereiniteit van Ajax nog niet genoeg benadrukte, liet ook een deel van het Groningense publiek zich weer eens van zijn slechtste kant zien. Geen erehaag is nog tot daar aan toe, maar verwacht dan ook geen cadeautjes of iets dergelijks. Om dan na een doelpunt van de landskampioen het ‘alle Joden zijn homo’ te gaan zingen, getuigt natuurlijk van weinig sportiviteit en hoort niet op de voetbalvelden thuis. Evenals het inzetten van het liedje ‘schop schop schop ze neer, schop die Joden neer’ na een harde, maar trouwens verder correcte, tackel op Daley Blind. Het moge duidelijk zijn dat men in Groningen nogal moeite had met het positiespel van Ajax. Iets wat ook in de laatste wedstrijd van het seizoen zijn vruchten afwerpt in de vorm van twee doelpunten. In de eerste helft door Sigthorsson en in de tweede helft door een doelpunt van Hoesen. Benieuwd wie de concurrentiestrijd begin volgend seizoen gaat winnen.
Een seizoen dat Ajax wellicht moet beginnen zonder de drie sterkhouders; Alderweireld, De Jong en Eriksen. Toevallig ook nog eens de spelers die de meeste competiewedstrijden hebben gespeeld bij het behalen van de drie titels op rij. Siem de Jong leverde hierbij met zijn 37 doelpunten de grootste bijdrage. Van Eriksen en De Jong verwacht De Boer dat de kans op vertrekken 80% is. In het geval van Alderweireld ligt de kans op 70%. Vorig seizoen heeft De Boer bewezen het vertrek van Vertonghen, Van der Wiel, Anita en Janssen moeiteloos te kunnen opvangen. Benieuwd of het komend jaar weer gaat lukken. Zal Veltman het stokje van Alderweireld kunnen overnemen, of liet De Boer vandaag met de wissel (Denswil voor Moisander) zien dat hij er nog niet helemaal uit is. Wat te denken van het middenveld. In een keer was hij er weer, Serero. De Boer gaf al aan hij dicht tegen de basis aan zit. Zal hij hem volgend seizoen dan ook in de basis durven te zetten, of zal er gegrepen worden naar het transfergeld om Maher en/of Van Ginkel te halen?
En wat te denken van de talenten die er nog aan zitten te komen. Boilesen zat vandaag voor het eerst sinds tijden weer eens op de bank. Hij is helemaal fit. Gaat hij Blind volgend seizoen uit de basis spelen? En Davy Klaassen, wat moeten we van hem denken? Is hij klaar om te vlammen en te vechten voor zijn plekkie op het middenrif. En Schone, wat gaat zijn positie volgend seizoen worden? Het zijn allemaal vraagstukken, waarbij het momenteel vooral speculeren is. Vraagstukken uit pure luxe, dat dan weer wel. Want dat we er zeker niet zwakker op gaan worden, is na de afgelopen jaren wel duidelijk. Het gaat niet meer zo zeer om de spelers, maar om het feit of iedereen weet wat er op iedere positie van hem gevraagd wordt. Neemt niet weg dat we Alderweireld, Eriksen en De Jong bij een vertrek zeker gaan missen. Spelers die stuk voor stuk hun waarde hebben gehad en bewezen. Spelers bij wie we geen vaarwel zeggen, omdat het geen voorgoed afscheid is. Gewoon; tot ziens helden!
